روزی را که نمی آید  

  می آیی

و منی را که نیستم  با خود خواهی برد

خواهی برد تا لب چاهی که نکنده اند

و به کاروانی که نمی آید خواهی فروخت

و  به پدری که ندارم   خواهی گفت

         پسرت را

این همه گرگ که می بینی  

      خوردند                                      پاییز ۷۴